31 Mayıs 2010 Pazartesi

8 AYLIK ARTIK BENİM KIZIM

Annecim 8 aylık oldun artık, kocaman oldun gerçekten. Zamaan o kadar çabuk geçiyor, sen o kadar çabuk büyüyorsun ki. Amsterdam'a gittiğimizde minicik gülücükler attın diye seviniyorduk, şimdi neler yapıyorsun. Son iki gündür favori hareketin burnunu kırıştırp, gözlerini kısıp hııhııı yapmak.Hani çocuklara "çirkin ol"derlerde onlarda yüzlerini buruşturur ya işte öyle.Fakat çirkin olmak bi yana o kadar şirin oluyorsun ki Daddy ile bizi tüm gün eğlendiriyorsun :)
Ama tek bir şikayetim var bu ay, resmen 8.ayını doldurur doldurmaz huy değiştirdin. Hiç yatmak ve oturmak istemiyorsun, hep ayakta olmak istiyorsun. Altını değiştiriken bile!!
Bizde bu duruma çare ne kadar karşı çıkmış olsamda başta, doktorumuz ne kadar yürüteç istemiyorum desede sonunda sen yendin bu savaşı ve Özcan abi yürüteç getirdi. İlk önce ayakta durdun ama şimdi pıtır pıtır gidiyorsun sağ sola. En güzeli de yönünü tutturamıyorsun, yüzün kapıya bakarken bize gelmek istiyorsun ama ters yönde olduğumuz için dönmeden bize gelmeye çalışıyorsun, eh gelemeyince de kızıyorsun.
Bu ay ne yaptık?
-Sevil teyzede balığın tadına baktık
-Erik yemeye çalıştın ne kadar ekşi olsa da
-Sana akşam muhallebi yedirmeye çalışırken bir akşam sarmayı diğer akşamda turşuyu tercih ettin bizde sana onları verecekmiş gibi yapıp kandırıp muhallebini yedirdik.
-Daddy hala evde ve bugün tıraş oldu 1 aydan sonra.Bana ilk başta çok garip geldi ama sen hiç yadırgamadın.
-İnternette bu ay bizleri taklit etmeyi deneyeceğin yazıyor bakalım napacaksın.
-Hmmmm birde bu ay yabancıları seçermişsin ama şu an herkese mavi boncuk dağıtıp, herkesin kucağına gitmeye çalışıyorsun, yabancılık çekmiyorsun hiç.
Geçen gün daddy'nin işlemleri için SGK'ya gittik orada daddy'nin kucağında otururken bende işlemleri halletmeye gittim bir geldim sen bir ablanın kucağında keyif yapıyordun.
Kendini kucağa aldırmak için öyle şirinlikler yapıyorsun ki, sonunda hoooop kucaktasın yine.
Bir de bu ay Vildan abla gitti ve bundan dolay ben çok zorlandım. Babaannelerde tatile gidince ben okula giderken seni bırakacak yer bulmak çok zor oldu.
Bir gün Gülay teyze geldi yardıma, hem evi temizledi hem sana baktı ama akşam eve geldiğimde bana o kadar yapıştın ki, sanki tüm gün ayrı kalmak hiç hoşuna gitmemişti. Kucağıma otturtuğumda bile yakama yapışıp yüz yüze bakmak istiyordun. Bende dayanamayıp ikinci gün seni okula götürdüm ve öğretmen görüşmeleri arasında yanına geldim senin. Bakalım bıdık Ela sana bakıcı bulacak mıyız, ben seni işe giderken bırakabilecek miyim? Düşünmek istemiyorum, çok zor olacak sanki, ama bir yandan da 1 sene daha evde oturmakta zor. Bakalım napcaz annecim

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder